บทที่ 910 ชีวิตแห่งการรอ

"เพื่อนเหรอ" โจเซฟหัวเราะอย่างเย็นชา "เพื่อนแบบที่ต้องอยู่ข้างๆ ตลอดเวลา ต้องปรากฏตัวทุกครั้งที่เรียกหา แล้วถ้าฉันไปช้า เธอก็จะอาละวาดงั้นเหรอ เพื่อนแบบที่ต้องรับผิดชอบความปลอดภัยและความสุขของเธอไปตลอดชีวิตน่ะเหรอ"

เมแกนรีบแก้ตัว "ฉันเปล่านะ"

"เมแกน เธอเป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่" โจเซฟพูดแทรกอย่าง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ